ارتباط عوامل استرس زای زندگی با بروز سرطان درمراجعه کنندگان به بیمارستان امام سجاد(ع)رامسر

مقدمه وهدف : درطب روان تنی اعتقاد بر این است که بین روان و جسم نوعی وحدت و ارتباط وجود دارد.بطوری که عوامل تنیدگی آور در پیدایش تمام بیماریهای جسمی نقش بسزایی دارند.این تاثیر در ارتباط با انواع سرطانها نیز تا حدودی مد نظر پزوهشگران قرار گرفته است که ازمیان این عوامل تنیدگی آور می توان به عواملی از قبیل مرگ همسر،طلاق،مرگ یکی از اعضاء خانواده،بیماری و تغییرات شغلی اشاره کرد.این پژوهش با هدف بررسی ارتباط عوامل استرس زای زندگی با بروز سرطان درمراجعه کنندگان به بخش انکولوژی بیمارستان امام سجاد(ع)رامسر انجام در سال 1385 شده است. روش کار: این مطالعه ازنوع توصیفی-تحلیلی وبصورت مورد-شاهدی است که برروی100بیمارمبتلا به سرطان و 100نفر فرد سالم انجام شده است.جهت جمع آوری داده ها از روش مصاحبه انفرادی استفاده شده است.درپایان میانگین نمرات عوامل استرس زا دردو گروه مورد وشاهد با هم مقایسه گردید.ابزار مورد استفاده دراین پژوهش،پرسشنامه سازگاری مجدد اجتماعی هولمز وریهی بود. نتایج : نتایج نشان داد که میانگین نمرات رویدادهای استرس زای زندگی در گروه مورد 31/155و درگروه شاهد47/49بوده است. نتایج آزمون tاختلاف معنی داری بین نمرات رویدادهای استرس زای زندگی درگروه مورد وشاهد نشان داد(p<0.01). درگروه مورد همبستگی بین متغیرهای دموگرافیک با نمرات رویدادهای استرس زای زندگی نیز نتایج نشان داد که درگروه مورد ، بیشترین همبستگی بین رویدادهای استرس زا و متغیرهای وضعیت اقتصادی(r=0.95) ،سن(r=0.89) ،سابقه فامیلی(r=0.8) و سطح تحصیلات(r=0.79)و درگروه شاهد نیز بیشترین همبستگی بین رویدادهای استرس زا با متغیرهای سن(r=0.31)و جنس (r=0.29)وجود داشت. نتیجه نهائی: با توجه به نتایج این پژوهش می توان  اظهارداشت که رویدادهای استرس زای زندگی به عنوان عوامل موثروخطرناک دربروز انواع سرطانها محسوب می شوند، لذا تلاش جهت مواجهه مناسب و منطقی با استرس های زندگی از سویی و تلاش در جهت کاهش این استرسها از سویی دیگر ضروری به نظر می رسد.